Project Description

In maart en april kwam de vloedgolf. Met grote vaart overspoelde hij ons land en de wereld. In allerijl hoosden we water, vulden we zandzakken, legden we dijken aan. We trokken extra mankracht aan, massa’s extra mankracht. In mei en juni trok het water langzaam weg, her en der nog wel flinke golven. En in juli hebben we te maken met…droogte.

Early warning system

Laten we wel wezen, als infectiebestrijders zijn we natuurlijk zielsgelukkig dat het aantal corona-gevallen momenteel laag is. We genieten van de relatieve rust en gebruiken deze tijd om onze corona-organisatie nog eens goed tegen het licht te houden. Tegelijk maken we ons zorgen om de zorgeloosheid, die we overal zien ontstaan. Niet onterecht, want grote uitbraken poppen her en der op, zowel in het buitenland als in ons eigen land. Grote vraag: hoe zal het in het najaar met corona gaan? Meest waarschijnlijke scenario lijkt nu: hier en daar golven, maar geen vloedgolf meer, althans niet zoals we die in het voorjaar gehad hebben. We hebben immers inmiddels een stevig ‘Early Warning-system’ gebouwd, onder andere met onze teststraten.

Vreugdedansje

Grootste uitdaging momenteel bij de GGD: hoe houden we mensen aan het werk en hoe werken we nieuwe mensen in, nu er weinig meldingen zijn? Willen we goed voorbereid zijn op een (eventuele) tweede golf, dan moeten we per GGD een vijftigtal klaargestoomde én flexibel inzetbare bron- en contactonderzoekers in de startblokken hebben zitten. Klaargestoomd betekent vlieguren hebben gedraaid, een probleem nu er weinig casuïstiek is. Daarnaast moeten we zorgen dat mensen geboeid blijven. We hebben er immers niets aan als ze voortijdig weggaan. En zo kan het, dat we nog nét geen vreugdedansje doen als er nieuwe melding binnenkomt. Wie had dát een paar weken geleden kunnen denken.

Intelligent opschalen

Met alle onzekerheden voor komend najaar, bedenken we, om maar in de corona-terminologie te blijven, een ‘intelligente’ opleidings- en opschalingsstrategie. Met extra mankracht die we deels in huis hebben en deels snel kunnen invliegen mocht het nodig zijn. Ook proberen we, zolang het rustig is, al hun vaardigheden – en dat zijn er nogal wat! – zo goed mogelijk elders in te zetten.

Tot slot gaan we deze zomer met een gerust hart met een welverdiende vakantie, zónder het idee dat onze achterblijvende collega’s het water aan de lippen staat. Toeval of niet, vakantie aan zee wordt het dit jaar níet.